Waar houdt een 17-jarig meisje zich dezer dagen zoal mee bezig? ‘Tik Tok’, puberale verliefdheden en het communiceren met leeftijdsgenoten via diverse sociale media-apps zullen waarschijnlijk de meest gehoorde antwoorden op die vraag zijn. Echter niet zo voor de Nederlandse jongedame Nienke Dingemans uit het Noord-Brabantse Ossendrecht. Zij is op deze prille leeftijd muzikaal actief als de leadzangeres bij de bluesrockformatie ‘MindBlow’ uit Bergen Op Zoom en ze schrijft daarnaast ook al vlotjes haar eigen liedjes.

Uit haar al behoorlijk gevulde songboek selecteerde ze samen met producers Joost Verbraak en Jan van Bijnen zes liedjes die ze in studio “’t Muziekhuis’ in Roosendaal heeft opgenomen en die nu werden uitgebracht op de EP “Devil On My Shoulder”, haar debuutplaat als soloartieste. Qua gehanteerde muziekstijlen werd geopteerd voor een mix van 50% blues, 10% jazz, 20% country en 20% soul die samen ook wel onder de gemeenschappelijke noemer ‘100% Americana’ kunnen vallen.

Zelf speelt Nienke Dingemans bij deze songs op piano en elektrische gitaar, terwijl de meeste overige instrumentatie werd ingespeeld door multi-instrumentalisten Jan van Bijnen en Joost Verbraak, de producers van dit minialbum. In de openingstrack “Why The Caged Bird Sings” (video 2) horen we donkere countryblues die gebracht wordt op een ietwat monotoon ritme en door Nienke Dingemans wordt gezongen met een doorleefde stem die haar jonge leeftijd totaal niet laat vermoeden.

Vlak daarna wordt het echter veel vrolijker in het uptemponummer “Heartache Train”, begeleid door traditionele bluegrassinstrumenten zoals banjo en mandoline. Maar voor de song “Tennessee River” (video 1) gaat het tempo terug naar af, worden de lichten gedempt en krijgen we een soort van ‘swamp blues’ te horen. De ‘honky tonk’-piano en de sousafoon worden daarna bovengehaald om Nienke Dingemans virtueel naar Louisiana te sturen en er de song “Love Labour Lost” te laten zingen.

Haar stem klinkt in het nummer “Mississippi Road Blues” alsof ze liters sterke drank achterover heeft gekapt en daardoor zowat alles wat niet deugt al heeft meegemaakt. Het strafste daarbij is dat het ook nog allemaal heel geloofwaardig lijkt en het meest verrassende is dat zo’n jonge meid dergelijke song zelf heeft gecomponeerd. Ook de soulvolle albumtiteltrack “Devil On My Shoulder” laat ons hopen dat het niet te lang moet duren vooraleer we een eerste volwaardige album van deze beloftevolle Nederlandse singer-songwriter tegemoet mogen zien.

(valsam)